Ραντεβού στα τυφλά. Στην Εποχή των παγετώνων, των μουσώνων, των λοιμών, σεισμών, καταποντισμών. ΖΟΥΜΕ.

 Όλοι μιλάμε ενάντια της βίας αλλά βλέπουμε κ ταινίες βίας που είναι κινηματογραφικά διαμάντια κατά τ'άλλα. Έτσι δρα κ η Γη (ή την κάνουν να δρα.. είναι κι αυτό αιωρούμενο ερώτημα). Ότι θέλει κάνει. Κ καλά κάνει. Βίαια. Τουλάχιστον αυτή δρα κι αντιδρά. Εμείς πού να την κάνουμε την έκρηξη; Μέσα μας. Δεν ενοχλούμε κ κανέναν εξάλλου. 

 Επέζησε η 88χρονη, ο Θεός να με συγχωρέσει, αφού θέρισε σαν Θεριστής - Άδης. Να φιλάς το πρωΐ κ να σφίγγεις στην αγκαλιά σου τον ΑΠΟΛΥΤΑ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟ κ να παίρνεις χαμπέρι, αργότερα, ότι έγινε ο 'απόλυτα-δικός-του-άνθρωπος' ενός λυσσασμένου νιάτου - τζιπ, που τελειώνει την 9η δεκαετία του αιώνα κ επιμένει αγέρωχο, εν είδει Μαρινέλλας επί Ηρωδείου, να οδηγεί, να γκαζώνει, να kavlonei κ να νοιώθει τα μαλλιά με το μαντήλι να τα παίρνει ο αέρας σαν την κοκκινομάλλα Maggy Lunel (H Κόρη του Μιστράλ) πάνω στην corniche τής Côte d'Azur του Ψυχικού. 

Όντως ψυχικό. Ξεψύχησε. Βγήκε η ψυχή.. Ούτε είναι καλό να είσαι ανενεργό ηφαίστειο, κατάκοιτος, ανοϊκός κ.. Άνυδρος, αλλά ούτε κ στην τσίτα, να μην έχεις αυτογνωσία τι ηλικία έχεις, αν μπορείς να βγεις στα παρά τρίχα 90 με μίνι, καρώ φούστα κ κοτσιδάκια ή να το παίζεις Τσιτσιολίνα με λουλούδια στο κεφάλι κ μαργαρίτες να κρύβουν τις γυμνές ρώγες ή ακόμη χειρότερα, κάκιστα, να νοιώθεις ωσάν ραλλίστρια Βλαχοπούλου (με το άνοιγμα στην πλάτη έως τον kwlo) δίπλα στο ραλλίστα Μπάρκουλη. Κ το κράτος που έπρεπε να είχε αποσύρει με επανελέγχους διπλώματα κ παπλώματα ΚΛΙΣΣΤΟΝ ΛΩΓΟ ΤΕΜΠΩΝ, ΣΙΣΜΟΝ, ΙΝΔΟΥΙΣΜΟΝ κ ΘΑΙΡΙΣΜΟΝ. 

 Αυτά βλέπει ο κυρ-Εγκέλαδος κ βρυχάται. ΄Όλα αυτά τα ζω μέσα μου. Είμαι Κολούμπο από μόνη μου. Και Columbia. Εκτοξευμένη σε καταποντισμό. Βράζω, αναβράζω, καίγομαι κι αναφλέγομαι. Το τσουνάμι μέσα μου. Λάβα με καίει όταν πίνω κρύο νερό. Παγώνω στο άκουσμα αποτρόπαιων μεν πράξεων αλλά καμωμένων από ανθρώπους σαν κι εμένα κι εσάς, που δεν πρόλαβαν να γίνουν άνθρωποι ή το έχασαν το σαρκίο τους προ πολλού. Εντούτοις! Υπάρχει ΕΛΠΙΣ! Για όσους δεν έχουν νοιώσει έναν βαρβάτο, γιαπωνέζικο, rock σεισμό. 

Μια χαβανέζικη, σκέτη rockabilly έκρηξη με λουλούδια στο λαιμό. Μια ινδονησιακή, alternative λάβα. Μια αφρικανική δisco - δόνηση. Αύριο Παρασκευή βράδυ, στις 9 νταν, ο DJ Lemout θα σας κάνει να τα νοιώσετε όλα. Κάθε τραγούδι κ καημός , κάθε καημός κ σεισμός! Απ'όλα θά'χει ο μουσικά σεισμικός μπαξές στα decks του. Διαλέξτε ηφαίστειο κ κουνηθείτε στους ρυθμούς του: Etna (Italy), Nyiragongo (Congo), Mauna Loa (Hawai), Pacaya (Guatemala), Merapi (Indonesia), Galeras (Colombia).. κ φυσικά Κolumbo! Δεν χρειάζετε να πάτε έως το 'φρύδι' της Σαντορίνης για να κουνηθείτε. 

 Στην Κολοκοτρώνη 57, στο BOOZE, αύριο βράδυ θα γίνει ΄του τσουνάμι'. Να είστε εκεί για να μπορείτε να πείτε μετά, Ήμουν Κι Εγώ Εκεί στο τσουνάμι του ROCK κ της DISCO που both σού συγκλονίζουν τα σωθικά σου! Ακόμη κ το λαϊκό άσμα της Έφη Σαρρή συνηγορεί στου λόγου το αληθές ”Σεισμός, σεισμός ερωτικός, με καίει κεραυνός”

  (Υ.Γ.1 : Όντως, στο 'φρύδι' της Σαντορίνης έπρεπε να έχει γίνει χαλάουα προ πολλού. Αυτό το brow lift σαν τα πυκνά φρύδια του γερου-Καραμανλή με το σερραίϊκo, γαλλικό accent, δεν θα έπρεπε ποτέ να είχε στηθεί πάνω στις γκρεμίλες, γεμάτο μπιντέδες που είπαμε.. πας να πιάσεις τον.. μηριαίο του καλού σου κ πιάνεις αυτόν αυτηνής του διπλανού μπιντέ. Αλλά η Σαντορίνη είναι μία κ μοναδική. Κι αγαπιέται γι'αυτόν τον άλλον, φλέγον κ τσουρουφλέγον ψυχισμό της. Υ.Γ.2 : Εμείς στη φωτό, θολοί μέσα στο θολό της δύσης, περιμένοντας πάντα, όπως όλοι μας, την αυγούλα. Σε όλα τα επίπεδα.)